باغچه‌بان طی سالیانی که در ترکیه اقامت گزیده بود، مجموعه‌ی دوم «رنگین‌کمون» را به اتمام رساند، اما دلایل متعددی سبب گشت تا این اثر به مرحله اجرا نرسد و در نهایت با فوت او در سال 1386، موسیقی ایران نه‌تنها نگین گران‌بهایی را از دست داد، بلکه چه بسا اثری ماندگار هم به فراموشی سپرده می‌شد.

اما با تلاش‌های مستمر کاوه باغچه‌بان (فرزند) و اِولین باغچه‌بان (همسر) «رنگین کمون 2» بازیابی، تنظیم و مراحل اجرای آن آغاز شد. اگرچه اِولین باغچه‌بان نیز در میانه‌ی راه چشم بر دنیا فروبست تا ثمره‌ی این کوشش را تجربه نکند، اما کاوه (که خود موسیقیدان و استاد رشته آهنگسازی در دانشگاه استانبول است) این مسیر را ادامه داد و سرانجام به بار نشاند.

ثمین باغچه‌بان در آخرین سه‌شنبه‌ی سال فوت کرد و گویی با رفتنش عنوان نهایی «رنگین کمون 2» را انتخاب کرده بود. «چهارشنبه‌سوری» را به‌درستی نمی‌توان در قالب موسیقی کودک گنجاند و شاید بهتر باشد، آن را موسیقی برای دوران کودکی خودمان بنامیم. «چهارشنبه‌سوری» با تصویرسازی‌های یار دیرینه‌ی ثمین باغچه‌بان، هنرمند برجسته‌ی کشورمان پرویز کلانتری همراه است.»