نمایشگاهِ آیندهٔ موزهٔ هنرهای معاصر / فرهنگ دیداری کودکان ایران
نمایشگاهِ
آیندهٔ موزهٔ هنرهای معاصر که قرار است همین چهارشنبه، ۵ خرداد، ساعت ۱۸
افتتاح شود احتمالاً یکی از متفاوت‌ترین و دیدنی‌ترین برنامه‌های چند سالِ
اخیرِ این مجموعه خواهد بود. عنوانِ برنامه هست «کارنامه، فرهنگ دیداری
کودکان ایران»؛ عنوانی برازنده و درخور.
قرار است کارنامه‌ای واقعی و تصویری تمام قد از هر آن‌چه ذیل این عنوان می‌گنجد را نظاره کنیم. تمرکز البتّه بر سه دههٔ ۳۰، ۴۰ و ۵۰ است امّا یادمان‌هایی از سال‌های دورتر هم کم‌وبیش به چشم می‌خورد، حتّی از دورانِ قاجار. جستجوگران جوانِ نمایشگاه، سنگِ تمام گذاشته‌اند. هر چه بوده و نبوده جمع کرده‌اند و طی روندی زمان‌مند و معنادار در گالری‌های موزه کنارِ هم چیده‌اند، همراه با نوشته‌هایی به‌دردخور و خواندنی، استوار بر تحلیل و تحقیق. به نظرم تماشای این مجموعه بیش از نمایشگاه‌های یکی دو سالِ اخیر موزه زمان می‌برد، چرا که ایستگاه‌ها نه فقط متنوع و فراوان که همه کم‌وبیش حاملِ خاطراتی مشترک‌اند.
چیزهایی خواهید دید (و شنید) که حسابی غافلگیرتان می‌کنند. از مهرهای عیدی‌سازی‌ِ مکتب‌خانه‌ها تا کُمیک‌استریپ‌های جورواجور (از تن‌تن گرفته تا سوپرمن و نمونه‌های آنتیکِ وطنی) و مجموعه کتاب‌ها و پوسترهای کانون پرورش فکری و آگهی‌های فیلم‌فارسی... جز این، فیلم‌های بسیار ارزشمندی هم ضمیمهٔ برنامه خواهند بود؛ نخستین انیمیشن‌ها و فیلم‌های مربوط به کودکان، آن هم نسخه‌هایی بسیار مرغوب (اغلب ۳۵ میلی‌متری) از آثارِ فرهنگ و هنر و کانون پرورش فکری. چنین فرصت‌هایی فقط یک بار در زندگیِ آدم پیش می‌آید. هر کسی بی‌تردید تکّه‌هایی از گذشته‌اش را در این نمایشگاه پیدا خواهد کرد. بی‌صبرانه منتظرِ چهارشنبه‌ایم.
۰۴ خرداد ۱۳۹۵