علیرضا حسن زاده گفت: سنت قصه گویی به معنی خودجوش و اصیل آن تا حد زیادی از بین رفته است.

علیرضا حسن زاده گفت: سنت قصه گویی به معنی خودجوش و اصیل آن تا حد زیادی از بین رفته است.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، این مطلب را علیرضا حسن زاده رئیس پژوهشکده مردم شناسی در نشست «علمی قصه های پریان از ژانر شفاهی تا مکتوب» عنوان کرد.
بر اساس اعلام روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، این نشست با همکاری پژوهشکده مردم شناسی و ماهنامه دنیای قلم در محل پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد.
در این نشست علیرضا حسن زاده رئیس پژوهشکده مردم شناسی، مریم امینی عضو هیات تحریریه نشریه دنیای قلم، رضا علیزاده و مسعود ملک یاری مترجم و متخصص در حوزه ادبیات و قصه های پریان ادبی سخنرانی کردند.
علیرضا حسن زاده رئیس پژوهشکده مردم شناسی، یکی از حوزه های مهم از فعالیت پژوهشکده مردم شناسی و‌ پیش از آن مرکز مردم شناسی را قصه های عامیانه و سنت های شفاهی اعلام کرد و افزود: در مرکز مردم شناسی محققانی چون کاظم سادات اشکوری، محسن میهن دوست، مرتضی هنری قصه های عامیانه را مورد مطالعه قرار می دادند و پس از انقلاب نیز این روند توسط محققان این مرکز در آثاری چون شوقات و نمونه های قصه های عامیانه ادامه یافت.
وی تاکید کرد: بزودی کتاب های کودکان و‌ جهان افسانه با همکاری نشر افکار، کتاب دو زبانه سنگ صبور و کتاب انگلیسی افسانه های جهان زیرین توسط این پژوهشکده منتشر می شود.
حسن زاده گفت: اگر اسطوره ها زبان و داستان یک ملت اند، افسانه ها و قصه های پریان زبان و داستان تک تک ما هستند. قصه های پریان در ظهور خودآگاهی فرهنگی ما نسبت به جهان نقشی مهم دارند و نشان دهنده تجربه ای غنی و چند فرهنگی از جهان و میراث فرهنگی و طبیعی آن هستند. بنابراین برگزاری نشست علمی در این باره ضروری است.
وی ادامه داد: زوال تجربه و از دست دادن بستر فرهنگی و تجربی باعث می شود که دیگر قصه پریانی نداشته باشیم و با تمام اهمیتی که قصه های پریان در شکل گیری هویت و خودآگاهی فرهنگی ما دارند اما سنت قصه گویی به معنی خودجوش و اصیل آن تا حد زیادی از بین رفته است، اما سنت قصه گویی به معنی خودجوش و اصیل آن تا حد زیادی از بین رفته است.
حسن زاده دلیل این امر را از بین رفتن بافت قصه گویی قصه های پریان دانست و ادامه داد: با غروب بافت های فرهنگی و تکیده شدن سنت های زنده و فرهنگی، گسست های فرهنگی به وجود می ایدو میراث های فرهنگی منتقل نمی شوند.
رضا علیزاده مترجم و متخصص در حوزه ادبیات و قصه های پریان ادبی نیز در این نشست با اشاره به ارتباط تنگاتنگ قصه های پریان با ژانرهای دیگر ادبی، کهن ترین شکل ادبی را قصه های پریان دانست و گفت: هر یک از محققانی که قصه های پریان را موضوع کار خود می دانند، از جهتی آن را مورد تحلیل قرار می دهند و در پژوهشکده مردم شناسی به بعد مردم شناختی آن پرداخته می شود، عده ای نیز از نظر زبانی و عده ای از نظر تکنیکی به آن می پردازند.
مسعود ملک مترجم و داستان نویس نیز با تاکید بر ضرورت چاپ و نشر در حوزه ادبیات نظری قصه های پریان، پرسش هایی را درباره اهمیت قصه های پریان مطرح کرد و تاثیر راویان در خلق قصه ها را به بحث گذاشت.
وی گفت: راوی خوب نداریم که بتوانیم متون خوب را بازآفرینی کنیم و دلیل شکل نگرفتن این کار اینست که ما ادبیات کودک را به رسمیت نمی شناسیم.

منبع خبر :  http://www.irna.ir

چهارشنبه 19 خرداد 1395


۱۹ خرداد ۱۳۹۵