میلاد خانواده : کاش من هم مثل تصویر سازی هایم آهنین باشم.

میلاد خانواده : کاش من هم مثل تصویر سازی هایم  آهنین باشم.

انسان های خاکستری ... چهره های مخفی در پشت نقاب های فلزی ... پیچ و مهره هایی که هر کدام بیانگر داستانی بی پایان هستند که با دیدن آثار میلاد خانواده در ذهنم نقش می بندند . آثارش گاهی بیانگر دردها گاهی شیطنت های کودکانه و گاهی روایتگر دوران نوجوانی است و همچنین می تواند نشانگر زندگی مدرن و صنعتی امروز باشد و نکته ی مثبت آثارش اینجاست که هر مخاطبی که به کارهایش می نگرد غرق در افکار خود می شود و برداشت شخصی خود را می کند که نشان دهنده ی قدرت تخیل و استفاده مناسب ابزار در اثر تصویرگر است .
در بازار تصویرسازی امروز به ندرت می توان تصویرسازی هایی با این تکنیک مشاهده کرد و برای داستان های نوجوان و بزرگسال
تکنیک مناسبی است . با او به گفتگو نشستم و امیدوارم که از دیدن آثارش لذت ببرید.

میلاد خانوادہ | متولد ۱۳۶۹ تهران
کارشناس ارتباط تصویری (گرافیک)
دانشکده انقلاب اسلامی (تهران)

چاپ آثار پنجمین کتاب سال گرافیک دانشجویی در بخش تصویر گری (۱۳۹۰)
شرکت در دوسالانه Humor ایتالیا(۱۳۹۱)
همکاری با موسسه نشر گرد و به عنوان تصویرگر در یک جلد کتاب (۱۳۹۲)
دیپلم افتخار دوسالانه ششمین تصویر گری تهران (۱۳۹۲)
نمایشگاه تصویرگری (persian minis) لبنان (۱۳۹۲)
نمایشگاه تصویرگری (persian Maxis) لبنان (۱۳۹۳)
نمایشگاه تصویرگری (Art fair) لبنان (۱۳۹۳)
نمایشگاه تصویرگری (illustration gallery) گالری لاله (۱۳۹۳)
نمایشگاه انفرادی تصویرگری (Stoplazh) گالری فرشته (۱۳۹۳)
همکاری با مجله همشهری بچه ها در دو شماره (۱۳۹۳)
چاپ آثار در کتاب تصویرگری نشر رسم (۱۳۹۴)
شرکت در نمایشگاه Internation Illustration Festival بیروت (۱۳۹۴)
شرکت در نمایشگاه گروهی تصویر گری (بی مرزی) گالری لاله   (  1395 )
شرکت در نمایشگاه های آنلاین گروه تصویرسازی دنیای عجیب 1395 . 1396

Email:splash_kh @yahoo.com
Instagram:  milad_Khanevadeh


1.آیا شما همان  هنرمند آهنین تصویرگری ایران هستید ؟

در ابتدا باید یادی  کرد از استاد ژازه تباتبایی(طباطبایی) نقاش معاصر- شاعر و مجسمه ساز،نو آور سبک اسمبلاژ(جفت کاری قطعات فلزی ماشین آلات صنعتی و اتومبیل ها) و دیگر تصویرگران برجسته ایران که در زمین کلاژ فعالیت  می کنند ،دوست دارم هنرمند آهنین تصویرگری باشم  به دلیل فضای کاری و سبکی که در آن مشغول به فعالیت  هستم  بارها شده در فکر این  بوده ام که،کاش خود من هم همانند  شخصیت هایی که در تصویر سازی هایم هستند همان شکلی آهنین باشم. هنرمندی از جنس آهن اما این مقوله خود نیاز به زمان دارد.

2.اولین ایده ایی که با این تکنیک اجرا کردید چه بود و چرا ؟

درواقع همیشه به دنبال سبکی  نو و جدید  در تصویر سازی بودم که بتوانم به رو ی کاغذ  از  ابزار و متریال دیگری  به جز ابزار عمومی  همانند  مداد  و متریال هایی از قبیل آن باشم  ، چیزی  از فزاتر از این ابزار،شیوه که وقتی  بر روی  کاغذ  می آید قابل لمس  و جنسی  خارج  از  فضای  تصویرگری  داشته باشد.  به دور از تاثیر پذیری از هیچ  هنرمندی ایحاد شیوه نو که جذاب باشد. در پیمودن این اندیشه  ها بودم  که روزی اتفاقی به سراغ جعبه ابزار رفتم با  تفکر بر روی  پیچ ها،مهره ها و قطعات فلزی دوریختنی که پدرم طبق عادت آنها را نگهداری می کرد شروع به چیدمان آنها در کنار یکدیگر کردم و به تصاویری عجیب و جال بر خوردم انگار همان چیزی بود که می خواستم .تصمیم گرفتم آنها را از چیدمان بر روی زمین، به روی کاغذ بیاورم تا ماندگار تر شوند،اینگونه بود که این ایده شکل گرفت.

3. آیا با استفاده از تکنیک شما می شود برای داستان ها و اشعار کودکانه هم تصویرسازی کرد ؟

تکنیکی که در حال حاضر با آن کار میکنم قابلیت مناسبی  برای استفاده در داستان های کودکانه و اشعار آنها دارد. چیدمان و چسباندن اشیائی به ظاهر بی اهمیت در تصویر سازی ها برای داستان های کودکانه می تواند در ابتدا فضایی  جذاب  و  خلاقانه را برای  کودک  ایجاد   کند  و به زیبایی تصویر سازی شعر یا داستان بیافزاید و از جنبه ای دیگر، سبب می شود  کودک را وادار به این  کند  که به اشیائ اطراف  خود بی اعتنا نباشد .لازم به ذکر است  در مدتی  با این  تکنکی  کار می کنم  کتاب  داستانی را در بخش  کودک  با انتشارات  نشر  گردو و در بخش  شعر  کودکانه  با  مجله  همشهری  به تصویر کشیده ام .

4. چرا در آثار شما رنگ کمتر دیده می شود و اکثرا فضاسازی ها خاکستری و سیاه و سفید است ؟

در آثاری که به صورت  شخصی  و آزاد  بدون  محوریت  کودک  کار کرده ام  وجود رنگ  خیلی  محدود  است  و فضا ها  عموما خاکستری  و سیاه و سفید  هستند  و این  بدلیل   فضا سازی هایی است  که در عکس  های  خیلی قدیمی  و  نشان دادن  کهنگی  زمان و همگونی  این  فضا  با  قطعات  فلزی  سرد و بی جان  ایجاد می شود که رنگ  در آن جایی  ندارد  هدف  نمایان  ساختن چهره های  درونی  افراد  با استفاده از اشیائ بی جان  در فضی  سرد و بی جان  عکس  های  قدمیست.

5. امروزه تصویرسازی با ابزاری همچون قلم های دیجیتال و تبلت ها انجام می شود . آیا شما با این ابزارها هم می توانید تکنیک خود را به اجرا درآورید ؟

در اجرای  این  نوع  تکنیک تصویر گری هم می توان  از ابزار  دیجتال  بهره گرفت  و کلاژ و اسمبلاژ  را به شیوه  دیجیتالی  اجرا کرد  اما  من  به شخصه   معتقدم  استفاده  از  اشیاء  و اجسام  در ظاهر بی  مصرف در  جنس  های  مختلف  فلزی  و پلاستیکی و...  زمانی معنا  پیدا می کند  که به  توان آن ها را از  نزدیک  لمس کرد .چه بسا  ترکیب  همین  اشیاء با  هنر دیجیتال  سبکی  متفاوت  ایجاد  کند  که در سری  جدید  کار  های خودم  اینگونه را ارائه  خواهم  کرد.

6. چه تعداد تصویرگر در ایران می شناسید که با تکنیک شما در حال حاضر مشفول به کار هستند ؟

در حال  حاضر در ایران تصویرگران  زیادی  هستند  که از تکنیک  کلاژ  بهره می گیرند  اما به صورت کلی  من در ایران  تصویرگری را نمی شناسم که به این صورت  از  فلز  و پلاستیک  بر روی  کاغذ  استفاده  کند .

7. اسم این تکنیک چیست ؟

تکنیک  تکه چسبانی  و کلاژ   که از دوران دادئیسم به تحولات  و تکامل رسید آغاز آن با  چسباندن  تکه های  کاغذ در  کنار  یکدیگر بود اما چیدمان  اشیاء،قطعات را در کنار هم  اصطلاحا اسمبلاژ (جفت کاری یا چسباندن قطعات مختلف در  کنار یکدیگر که سبب تصویر می شود.

8. آیا این چهره های آهنین که با استفاده از پیچ ها و مهره ها و فلزات خلق کردید نمایانگر انسان امروزی هستند ؟

می توان گفت وجود چهره های آهنین در دل عکس های قدیمی با استفاده از پیچ و مهره و قطعات فلزی نماینگر احسسات و عواطف شخی و تاثیراتی است که بر روی من از فضای امروزی می گذارد،که همان حس را به فضای کاری خود منتقل می کنم که شاید برای مخاطب نمایانگر انسان امروزی باشد که در یک فضای مرموز  و خاکستری قدیمی خود را نمایان می سازد.

9. تکنیک شما به فضای داستان های ترسناک بسیار نزدیک است . شما هم با این نظر موافق هستید ؟

فرم و شکل اشیایی  که  در  تصویر سازی  ها استفاده می کنم  به  گونه ای  است  که  هر  کدام  از آنها  با  وجود پیچ  ها  و مهره های  و حفر های  که در  وجود  خود دارند  چهره ها  و شخصیت  هایی  انسان ها و  موجوداتی  را  نشان  می دهند  که خود را ترسناک نمایان می کنند البته این ترسناک بودن در فضایی به صورت عمدی هم اتفاق می افتد  و در کل با نظر شما موافق هستم.

10. آثار کدامیک از نویسندگان ایرانی را دوست دارید و دلتان می خواهد با تکنیک خود برای آن داستان ها تصویرسازی کنید.

نویسندگان  بر جسته ای  در این   هستند  که نوشته های  بسیار زیبایی  را  خلق  کرده اند  اما  از  میان  آنها  من  نوشته های (رسول  یونان) را دوست  دارم  و دلم  می  خواهد  فضاهایی  را متناسب  با فضای  نوشتاری  ایشان  تصویر سازی  کنم.

11. و سخن آخر ؟

اشیاء،اجسام  و هر آنچه که در اطراف  خود می  بینیم  هر کدام  یک  شخصیت  و وجودیتی  در  بی  جسمی  و  بی جانی خود دارا  هستند و یک هنرمند  می تواند  از اشیاء بظاهر بی  اهمیت  یک  اثر ایجاد  نماید در صورتی که تبدیل  به یک  فرم بدیع و خلاق  هنرمندانه  شود و اثر  هنری  نام  گیرد.


طرح مصاحبه از لیدا معتمد /  تیرماه 1396

تمامی تصاویر و مطالب مصاحبه با اجازه میلاد خانواده در سایت دنیای عجیب قرار داده شده است.

برای بزرگ تر دیدن تصاویر لطفا بر روی هر کدام کلیک کنید.


۱۳ تير ۱۳۹۶